แต่ระหว่างนี้ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้หายไปจากหนังสือนะ...
ถอยมาหลายกองอยู่ ทั้งใหม่ เก่า มือสอง ซีไรต์
แต่ที่อ่านจบจริงๆ...ช่างน้อยนิด 5555555 (ไอ้นิสัยชอบซื้อเอามากองนี่มัน แก้ไม่หายจริงๆ...) เอ่อะ ติดเมะด้วย5555
.
.
.
เข้าเรื่องดีกว่า ตั้งแต่ปีใหม่หนังสือที่ได้อ่านไป(ทั้งจบและไม่จบ)
ล่าง-->บน:
พลิกแผน..แฟนจำเป็น (แจ่มใส)
วิตามินรัก(นานมี)
ฤดูร้อนแสนเซ็ง(บลิส)
แสบท้าสืบ(ทาเล้นต์วัน)
เกมสังหาร(ทาเล้นวัน)
Dirty mama(ทาเล้นวัน)
คนแคระ(สมมติ)
ขอประเดิมด้วย สองเรื่องนี้ก่อน เป็นหนังสือแนวที่ไม่ได้อ่านมาพักใหญ่แล้ว
คือแนวรักหวานๆแปลเกาหลี กับ หนังสือเด็กแปลญี่ปุ่น สองเล่มนี้ได้มาจากเว็บหนังสือมือสอง
พลิกแผน...แฟนจำเป็น ฮยอนโกอุน
: ก็แบบพล็อตนิยายรักของเกาหลีทั่วไป เนื้อหาก็ประมาณว่าแฟนเก่าพระเอกลงหนังสือพิมพ์ 'ประกาศหาภรรยา' ให้พระเอก ซึ่งพระเอกก็รวยมาก (คิดว่าคงเดากันออกว่าเรื่องจะประมาณไหนอ่านะ 5555)
แล้วประกาศนี้เอง ก็เป็นเหตุให้พระเอก นางเอกได้ทำข้อตกลงระหว่างกัน รายละเอียดมากกว่านี้ ถ้าสนใจอากู๋โล๊ด
เรื่องนี้ก็โอเคดี ด้วยความที่ว่าไม่ได้อ่านแนวนี้นานมาก ดันอิน จริตแตกไปซะงั้น 5555555
ดำเนินเรื่องเร็วดี นอกจากเรื่องหวานๆของพระนางแล้ว เรื่องครวบครัวก็เยอะดี ชอบครัวครอบของนางเอกนะ ดูรักกันดี พี่น้องบ้านนี้น่ารักอ่ะ แต่โดยรวมก็ไม่ถึงกับประทับใจอะไรนะ พอสนุก เพราะรู้สึกว่ามันเดาได้ มันแบบสูตรสำเร็จทั่วไป ฮาา แต่ก็โอเคดี (ตอนนี้จำอารมณ์ที่อ่านจบใหม่ๆไม่ได้แล้ว 555 ตอนนั้นอาจจะเขินอยู่ก็ได้..กร๊าก)
เหมือนกลับไปช่วงม.3,ม.4 ช่วงที่ชอบอ่านหนังสือของแจ่มใสอ่ะ เมื่อก่อนจะติดตามพวกซีรี่ย์ sweet asian ของแจ่มใสด้วย แต่ตอนนี้หนังสือแปลแนวนี้ของแจ่มใสจะไปอยู่ในกลุ่ม Cookie (เพิ่งรู้เหมือนกัน)
ฤดูร้อนแสนเซ็ง สะโซ โยโกะ
: หนังสือเด็กจาก สนพ. บลิส เล่มนี้พิมพ์ครั้งแรก ปี51 แหน่ะ ข้างในมีด้วยกัน 2 เรื่องสั้นเป็นเรื่องของเด็ก ป.6 สองคน เรื่องหนึ่งผ่านมุมมองของความเป็น'น้อง'ชาย อีกเรื่องมุมมองของ'พี่'ชาย พล็อตก็เล่าเรื่องธรรมดาๆ ของชีวิตเด็ก(ชาย)ประถมหกญี่ปุ่นทั่วไป และเพราะความธรรมดาๆ นี่เองมันเลยมีอะไรที่ไม่ธรรมดา...
ตอนอ่านคำนำของสนพ.แล้วชอบ ประโยคหนึ่งที่บอกว่า 'เด็กทั้งสองไม่ได้เกเร ทว่ามีบุคลิกเฉพาะตัวที่ยังไม่ตกตะกอน' เพราะประโยคนี้ เลยอยากรู้ว่าไอ้บุคลิกที่ว่าเนี๊ยะมันเป็นยังไง
ส่วนตัวแล้วชอบเรื่องนี้นะ แอบประทับใจ มันได้รู้จักทิฐิ ความทะนงแบบเด็กผู้ชายดี ได้อ่านนิยายเด็ก วรรณกรรมเยาวชนยังงี้ก็ดีไปอีกแบบ มันทำให้เราได้กลับไปย้อนวัยเด็ก ความรู้สึกบางอย่างที่พอเราโตแล้วเราอาจจะหลงลืมมันไป บางอย่างที่พอเราโตแล้วเรามองว่ามันไม่สำคัญ อ่านเรื่องนี้แล้วมันทำให้เราได้มองย้อนตัวเองอ่ะ ย้อนไปตอนที่เราเป็นเด็กอ่ะ ^^
แสบท้าสืบ ฮิงาชิกาวะ โทคุยะ
: เล่มนี้อ่านนานสุดไรสุด และก็เพิ่มจบไปหมาดๆ 5555 เล่าเรื่องเด็กม.ปลายสามคนจากชมรมนักสืบ(?) ที่ได้ช่วยไขคดี(?!!!) ฆาตกรรมในโรงเรียน แถมสถานการณ์ยังชวนให้เชื่อว่าเป็นการฆาตกรรมในห้องปิดตาย ......?
เล่มนี้แหวกแนวไปจากนิยายสืบสวนญี่ปุ่นทั่วไป..ตรงที่มัน...ตลกเนี่ยแหล่ะ 5555 ความป่วนของตัวละครสามตัวหลักนี่ไม่มีใครยอมใครจริงๆ ตัวเหตุการณ์หรือคดีในเรื่องนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะอึ้งหรือชวนตกใจอะไรเท่าไรนะ เหมือนจะเน้นบรรยากาศ ฮาๆของสามหนุ่มมากกว่า ทริคต่างๆก็ไม่ได้พิเศษพิสดารอะไร แต่ก็แบบ..... 'เฮ้ย..ยังงี้เองหรอกเรอะ' (ตอนที่รู้เฉลยอ่ะ..ฮาา) ทั้งๆที่เป็นเล่มแรกๆของทาง ทาเล้นต์วัน แต่ก็เพิ่งมาตัดสินใจซื้อตอนปลายธันวาเอง เพราะตอนแรกคิดว่า นิยายแนวแบบนี้ถ้ามันออกไปทางฮาๆหน่อย... มันจะให้ความรู้สึกแบบ...ไม่จริงจังอ่ะ อันนี้ความเห็นส่วนตัว... แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่สนุกนะ แต่มันรู้สึกขาดๆอ่ะ... ไม่เหมือนแบบมิเกะเนะโกะ ของ อาคากาวะ จิโร่ นะ ส่วนตัวแล้วชอบแนวนี้มากกว่า
Dirty Mama ฮาตะ ทาเคฮิโกะ
: เล่มนี้มีเป็นซีรี่ย์ด้วย.. คารินะ เล่นด้วย >< แต่หาซับไทยไม่ได้อ่ะ มีซับอิงดูไม่ได้แค่สองตอนก็เลิก..คุณป้าบทเยอะกว่า คารินะอ่ะ 555555 (นอกเรื่องไปแระ) เล่มนี้เล่าเรื่อง อาโออิ ที่ได้เลื่อนขั้น(?) จากตำรวจ จราจรไปอยู่แผนกสืบสวนที่หนึ่ง แต่ไหงงานเหมือนจะเป็นพี่เลี้ยงเด็กมากกว่า
เรื่องนี้พล็อตอาจจะดูขำๆแต่สนุกนะ ความจริงที่ว่าตำรวจสาวมือทอง เป็นแม่ม่ายลูกติด ทำงานหวังเงินโบนัส เลยทำทุกงานไม่เกี่ยง (เพราะคนเหื่อนคือนางเอก..XD) เรื่องนี้นอกจากสืบสวนคดีแล้ว อย่างมีปมเรื่องระหว่าง ทาคาโกะกับสามี... ที่อ่านไปก็ได้แต่สงสัยว่ามันยังไงกัน.. ทำไม นางถึงกลายมาเป็นซิงเกิลมัมกระเตงลูกไปทำงานเสี่ยงๆได้ (สงสัยคงมีภาคต่อ..ฮาา ) ความเปิ่นของนางเอกก็สร้างสีสันให้เรื่องดี ซึ่งตรงนี้แตกต่างกับเรื่องข้างบนนะ ส่วนตัวแล้วชอบเล่มนี้มากกว่า
เล่มสุดท้าย
เกมสังหาร (ชุด Strawberry night) ฮนดะ เท็ตสึยะ
:เล่มที่สามของ ซีรี่ย์ชุด Strawberry night เล่มนี้แทบจะไม่มีเรโกะ นางเอกของเรื่องเลย แต่อย่างที่ได้เกริ่นไว้ในเอนทรี่ที่แล้วแล้วว่า ส่วนตัวแล้วชอบเล่มนี้มากๆ เพราะมันเจ๋งจริงๆ (y)
ในเล่มนี้มีด้วยกัน 4เรื่องสั้น ที่ดูเหมือนจะไม่สัมพันธ์กันเลย...แต่เบื้องหลังของทั้ง 4เรื่องนี่มัน.. 'เหยดด' ต้องขอชื่นชม เท็ตสึยะซัง ที่กล้าเอาประเด็นพวกนี้มาเขียน ช่วงที่กำลังอ่านเรื่องนี้ จำได้ว่ากระแสแบนละครเรื่อง เหนือเมฆสองกำลังมาแรงเลยว่าด้วย การที่สื่อช่องสามแบนละครเรื่องนี้ เพราะมันเป็นสะกิดใจใครเข้า... แต่อยากจะนำเสนอเหลือเกินว่า.. เรื่องราวในเล่มนี้ มัน 'เชรดโด่วว..' แรงกว่านั้นอีก
สี่เรื่องในเล่มนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ คนที่ได้รับผลกระทบ/สูญเสีย จากการคอรัปชั่นของเหล่าอดีตข้าราชการระดับสูงของญี่ปุ่น การแก้แค้นของคนที่เหลืออยู่เบื้องหลัง...
อ่านๆไปนี่มัน อินจริงๆนะ.. มันมีความรู้สึก ซาตานในใจว่า.. 'ปล่อยในครอบครัวเหยื่อล้างแค้นเถอะ' 'แค่นี้มันน้อยไป'..=[]= เรื่องนี้เป็นอีกเล่มที่มีความรู้สึกว่า อยากเอาใจช่วย(ว่าที่?) ฆาตกร แล้วก็ยังคิดเล่นๆอีกว่า ถ้าบ้านเรา มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆบ้าง จะเป็นยังไงกันนะ หึหึหึ... (ชักน่ากลัวเกินไปแล้วชั้น...)
อ๋อ.. อีกสองเล่มในกอง..แต่ยังไม่พูดถึง เพราะยังอ่านไม่จบ =[]=
.
.
.
วิตามินรัก คิโยะชิ ชิเงะมะซึ
: เล่มนี้มี 7เรื่องสั้น ที่เกี่ยวกับครอบครัว... อ่านชื่อแรกๆใครๆก็คงคิดว่า เป็นนิยายรักหวานแหวว แต่ไม่ใช่นะ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัว.. เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 'บ้าน'
ซึ่งก็บอกอะไรมากไม่ได้..เพราะยังอ่านไม่จบเลย..ฮาา XD
และ สุดท้ายของ เอนทรี่นี้
คนแคระ วิภาส ศรีทอง
:นวนิยายรางวัลซีไรต์ประจำปี 2555 พร้อมคำเปรยบนหน้าปกหนังสือที่ว่า '..อะไรเล่าจะน่าพรั่นพรึงไปกว่าจิตใจที่จ้องลึกลงไปในตัวมันเอง..'
รู้จักหนังสือเล่มนี้ครั้งแรกตอนดูรายการของ ทราย เจริญปุระ ทางว๊อยซ์ทีวี ดูเป็นหนังสือที่น่าสนใจมาก และมีรางวัลการันตี ไปเดินงานหนังสือสัญจรที่โรงช้าง มอ. วันก่อนเลยสอยมา..
นานๆทีจะอ่านนวนิยาย/วรรณกรรมไทย (ที่ไม่ใช่ฟิค..) เพราะเป็นคนชอบอ่านเรื่องแปลมาก(โดยเฉพาะแปลญี่ปุ่น) เรื่องล่าสุดที่เคยอ่านง ก็เรื่อง 'เดียว' ของ คุณงามพรรณ เวชชาชีวะ พอได้มาอ่านเรื่องนี้เลยได้ความรู้สึกแปลกๆ.. คือมันต่างจากหนังสือที่อ่านๆอยู่อ่ะ.. ยิ่งเป็นเรื่องซีไรต์แล้วด้วย..
ส่วนตัวแล้วคิดว่า เนื้อเรื่องในเล่มนี้ น่าสนใจมาก อยากอ่านต่อเรื่อยๆ อยากรู้ว่ามันจะเป็นไงต่อ เกริก จะทำยังไงกับคนแคระที่จับตัวมา? คนแคระ จะรู้สึกยังไงกับการโดนขังให้อยู่ภายใต้อาณัติของผู้อื่น การถูกช่วงชิงความเป็นอิสระ.... แต่ทั้งหมดนี้ เราก็พ่านแพ้ไปกับภาษาสวยๆของหนังสือ orz..
ภาษาในเรื่องนี้มันสวยมาก..จนมันไม่คุ้นเคย ฮ่ะๆ มันรู้สึกไม่เป็นธรรมชาติอ่ะ อ่านไปแล้วแบบ.. กลัวว่าสกิลเราอ่อนไป กลัวอ่านไปจะแปลความแล้วรับสารมาผิด..5555555 เลยทำให้ตอนนี้..ก็ยังอ่านไม่จบ..orz #และก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะอ่านจบ..ฮ่ะๆ
.
.
.
ขอจบการเวิ่นเว่อหนังสือ 5 เล่มเต็มกับอีก2เล่มไม่จบ แต่เพียงเท่านี้..
#ทำไมรู้สึกเหมือนตัดจบเอาดื้อๆ..
หมายเหตุ: - การเวิ่นเว้อนี้ เป็นการเวิ่นเว้อตามความคิดเห็นและทัศนคติส่วนตัวของจขบ
- อาจจะดูไร้สาระและหาแก่นสารไม่ได้... แต่มันเป็นการเวิ่นเว้อหนังสือตามสไตล์ของ จขบ นะ.. ตามสไตล์คนพูดไม่รู้เรื่อง สื่อสารไม่ค่อยเป็นอ่ะ...55555
ปล. Strawberry night ฉายทางทรูวิสชั่นด้วยนะ ช่อง 64มั้ง.. ไม่รู้จบไปหรือยัง 5555 #ปล.นี้ไม่ได้รับค่าโฆษณาแต่อย่างใด
สวัสดี :)
